پایان عصر طلایی MVP ؟
 |
اما مهم ترین اتفاق این دیدار بدون شک درخشیدن دوباره ی ستاره ی فرانسوی این تیم، پول پوگبا بود. درخشش ادامه دار بازیکن سابق منچستر در یوونتوس بدون شک این سوال را که آیا او توانایی تغییر در مثلث درخشان میانه ی میدان یوونتوس را دارد یا خیر با نقش پر رنگ تری در ذهن هواداران یوونتوس مطرح خواهد نمود.
فرانسوی ها در یوونتوس موفق اند
برای اثبات این فرضیه باید از نمونه های معدودی چون تیری هانری و جاناتان زبینا چشم پوشی کنید. میشل پلاتینی، دیدیه دشام و زین الدین زیدان نمونه هایی از فرانسوی های موفق در بانوپی پیر به شمار می روند که بدون شک نام هر سه ی آن ها خاطرات شیرین و غرور انگیزی را برای هوادارن تیم ایتالیایی تداعی می کنند.
در دهه ی نود، پیش از آن که یوونتوس شانسی برای جذب زیدان داشته باشد، هافبک بوردو فرانسه به نیوکاسل انگلستان پیشنهاد شد، اما این انتقال به خاطر مسائل مالی هرگز عملی نشد، نیوکاسلی ها هزینه های انتقال زیدان را بیش از اندازه می دانستند و هرگز تصور نمی کردند در حال از دست دادن یکی از نوابغ تاریخ فوتبال اند.
در سال 1996 اما یوونتوس موفق شد با مدیر کاردان خود لوچانو موجی، زیدان را به خدمت بگیرد و با درخشش او به چندین جام معتبر در ایتالیا و خارج از ایتالیا برسد و پس از هفت سال، در سال 2001 با فروش او به رئال مادرید سود غیر قابل تصوری را به دست آورد، سودی که راه را برای جذب جانلوئیجی بوفون و پاول ندود، دو اسطوره ی دیگر یوونتوس باز کرد.
پوگبا نیز شرایط مشابهی داشت، ستاره ی سابق منچستر یونایتد توسط الکس فرگوسن به دلیل درخواست فضا و حقوق بیشتر کنار گذاشته شد تا با قراردادی آزاد راهی یوونتوس شود و این بار نیز یک تیم دیگر انگلستانی یک ستاره ی دیگر فرانسوی را از دست دهد و خیلی زود تر از تصورش حسرت آن را بخورد.
آیا او به اندازه ی کافی خوب بوده است؟
سوال دشواری نیست، پوگبا برای اولین بار در مقابل اصلی ترین رقیب یوونتوس در راه کسب قهرمانی درخشید؛ ناپولی. در حالی که کونته تنها به او 14 دقیقه فرصت داده بود، او موفق شد دو دقیقه پس از گلزنی مارتین کاسرس در دقیه ی 82 با شوتی سرکش و غیر قابل مهار تور دروازه ی ناپولی را بلرزاند.
دو هفته بعد در مقابل بولونیا با گلزنی در دقیقه ی 90+ سه امتیاز دیگر برای یوونتوس به ارمغان آورد و البته در هفته ی بیست و یکم به طرز شگفت انگیزی در مقابل اودینزه درخشید و دو گل دیدنی دیگر را نیز به ثمر رساند تا جای خالی آندره آ پیرلوی محروم در ترکیب یوونتوس هرگز احساس نشود.
بدون دلیل نیست که او را با پاتریک ویرا -هافبک سابق آرسنال و یوونتوس- مقایسه می کنند، او قدرت قابل توجهی در نبرد های هوایی دارد، با اختلاف زیاد بهترین شوت زن یوونتوس است و تکنیکش برای یک هافبک دفاعی و جنگنده بیش از اندازه خوب است؛ به همه ی این ها این را هم اضافه کنید که او تنها 19 سال سن دارد!
درخشش او به اندازه ی بوده است که سران یوونتوس تصمیم دارند قرارداد او را که در حال حاضر تا سال 2016 با یوونتوس اعتبار دارد، تمدید کنند و در این راه به او پیشنهاد افزایش حقوقی جالب توجه به مبلغ 2.5 میلیون یورو در هر سال پیشنهاد بدهند. دیدیه دشام، سرمربی تیم ملی فرانسه در مورد او می گوید: «بدون شک او پتانسییل قابل توجهی دارد، او در حال رشد کردن است. پوگبا از الان در فهرست اولیه من برای بازی در مقابل اسپانیا و گرجستان حضور دارد.»
پیرلو، ویدال و یا مارکیزیو؟
پوگبا را نمی توان مشخصاً جایگزین هیچ یک از این سه دانست. او خصوصیات و توانایی های متفاوتی نسبت به هر سه داراست. پیرلو فانتزیست، طراح و معمار خط میانی یوونتوس است، مارکیزیو هجومی ترینِ این سه و رابط بین خط هافبک و حمله و ویدال نیز بازیکن تخریبی کونته در خط میانی، خصوصیتی که پوگبا حتی با وجود جنگندگی بالا و قدرت بدنی قابل ستایش دارا نیست.
با این حال باید درخشش پوگبا را از یاد نبرد، یووه مجبور است برای به بلوغ رسیدن الماس نخراشیده ی خود ریسک کند و یکی از مهره های مثلث آتشین MVP خود را روی نیمکت بنشاند، البته تغییر سیستم بازی نیز راه حل دیگری می تواند برای آنتونیو کونته باشد، اما اگر واقع بین باشیم خواهیم فهمید که کونته به آسانی سیستم 2-5-3 و محبوب خود را دچار تغییر نمی کند و اگر اکنون نیز سوال تغییر در مثلث خط میانی یوونتوس مطرح می شود، تنها و تنها به علت درخشش فوق العاده ی پول پوگبا ست.
آندره آ پیرلو
نا محتمل ترین گزینه. هافبک سابق میلان یکی از خاص ترین بازیسازان حال حاضر فوتبال است و شاید تنها بتوان ژاوی را با خصوصیاتی مشابه و در اندازه ی او یافت. پیرلو هر چند که در آستانه ی 34 سالگی به سر می برد، اما همچنان مهره ای قابل اتکا ست و یکی از پر رنگ ترین نقش ها را در راه رسیدن یوونتوس به قهرمانی سال گذشته در سری آ و البته در راه رسیدن آتزوری به فینال یورو 2012 ایفا کرد. این را هم اضافه کنید که هر چند پوگبا در چند غیبت پیرلو جای خالی او را پر کرده است اما خصوصیاتی بسیار متفاوت تر از پیرلو داراست، «آرشیتکت» فوتبال چکمه تنها بازیکنی ست که در ترکیب آنتونیو کونته به بازی یووه طراوت می دهد. جانشینی پوگبا به جای پیرلو شاید تنها برای کسانی جذاب باشد که دوست ندارند مثلث MVP تغییر نام دهد!
آرتورو ویدال
شاید با نگاهی ساده بازی او به چشم نیاید، اما ویدال یکی از برترین مهره های یوونتوس در سری آ و لیگ قهرمانان اروپا بوده است. بازیکن تخریبی یوونتوس دومین بازیکنی است که در سری آ با تکل های موفق از حریفان توپ گیری کرده است، میانگین 5.2 تکل در هر بازی اهمیت و نقش ویدال را در یوونتوس به خوبی نمایان می کند. جدا از این بدون نگاه آماری با پیگیری شایعات نقل و انقالات در اروپا نیز متوجه اهمیت ویدال می شویم، منچستر یونایتد، منچستر سیتی و بایرن مونیخ از آخرین مشتریان او هستند، آن هم در حالی که هنوز تا رسیدن به فصل نقل و انتقالات راهی دراز و طولانی را در پیش داریم.
کلودیو مارکیزیو
همانطور که قبلاً گفته شد پوگبا خصوصیاتی متفاوت با هر سه بازیکن دیگر دارد، به خصوص کلودیو مارکیزیو. پرینس تورین رابط خط میانی و حمله ی یوونتوس است و برای ایجاد فضا برای آندره آ پیرلو، گاهی قربانی می شود و از جریان بازی خارج می گردد، خصوصیاتی که به نطر نمی رسد پول پوگبا دارا باشد. اما اگر کونته خواهان به بلوغ رسیدن پوگبایی که پتانسیل تبدیل شدن به یکی از برترین هافبک های میانی فوتبال را نشان داده، باشد، باید از حضور یکی از بین پیرلو، ویدال و یا مارکیزیو چشم پوشی کند.
در این مورد بدون شک چشم پوشی از کاپیتان آینده ی بیانکونری توسط کونته چندان به مذاق تیفوسی های یووه خوش نخواهد آمد اما اگر به عملکرد چند ماه گذشته ی او نگاه کنیم، در کنار درخشش او، نکات منفی ای را نیز میبینیم. مارکیزیو با وجود به ثمر رساندن 6 گل در سری آ و لیگ قهرمانان اروپا که آماری قابل قبول برای یک هافبک میانی به حساب می آید، بازیکن چهارچوب شناسی نیست، علی الخصوص در موقعیت ها و شرایط حساس؛
از دست دادن موقعیت تک به تک حساس در دیدار مقابل اینتر که در نهایت به شکست 3 بر 1 یووه منجر شد، از دست دادن موقعیتی حیاتی در برابر لاتزیو در مقابل دروازه ی بدون دروازه بان که در نهایت منجر به حذف یوونتوس از رقابت های کوپا ایتالیا منجر شدو در یک شنبه ی گذشته نیز در مقابل کاتانیا در موقعیتی تک به تک توپ را به بیرون فرستاد تا آه از نهاد آنیلی خارج شود.
در کنار این، مارکیزیو با این که بازیکن جنگنده ای نیست، اما بیش از حد و اغلب بدون هیچ دلیل منطقی موجب می شود تا توسط داوران جریمه شود. مارکیزیو پس از آرتورو ویدال با دریافت 8 کارت زرد، خشن ترین مهره ی هجومی یوونتوس به حساب می آید و این خصوصیت منفی باعث شده است تا بیانکونری در دو دیدار از این فصل -یکی در سری آ و یکی در لیگ قهرمانان اروپا- مجبور باشد بدون کلودیو مارکیزیو راهی میدان شود.
شاید نقطه ی اوج «بی دلیل دست به خطا زدن او» در دیدار رفت این فصل با اینتر استراماچونی نمود کرد، او پیراهن دیگو میلیتو را در حالی که در محوطه ی جریمه ی یوونتوس حضور داشت، بی دلیل کشید، در حالی که به نظر نمی رسید میلیتو موقعیت مناسبی برای باز کردن دروازه ی یووه داشته باشد.
شاید بهترین انتخاب این باشد که آنتونیو کونته با بازی دادن به پوگبای 19 ساله به شکوفا شدن او کمک کند و در کنار او از مارکیزیوی در آستانه ی 28 سالگی که بعید به نظر می رسد پیشرفت قابل اشاره ای در سراغش باشد، به عنوان یک ذخیره ی طلایی بهره ببرد.
مقایسه ی آماری پوگبا با پیرلو، ویدال و مارکیزیو در سری آ:
پـــوگــبــا: 20 بازی (7 بازی به عنوان یار ذخیره)، 5 گل، 0 پاس گل
پـــیــرلــو: 24 بازی (0 بازی به عنوان یار ذخیره)، 5 گل، 5 پاس گل
ویـــــــدال:22 بازی (1 بازی به عنوان یار ذخیره)، 5 گل، 7 پاس گل
مارکیزیو: 22 بازی (1 بازی به عنوان یار ذخیره)، 4 گل، 3 پاس گل
«به اشتراک گذارید»
حسین صالحی«مدیر سایت»
ارتباط با نگارنده:
